Tuesday, June 11, 2013

Lelakon Imajiner


Katakanlah suatu pagi di lereng Gunung Arjuna, Jawa Timur, Punakawan sedang cangkruk-cangkruk santai dibawah pohon randhu sambil nyruput kopi dengan samsoe yang terus ngebul. Bagong dan Gareng sedang adu urat bermain catur, Semar cuman mesam-mesem memperhatikan Bagong yang biasanya kalem berubah uring-uringan karena termakan mulut Gareng, “Wooo kero! Asu! Mosok kepangan reeeek sterku! Jok cangkeman ae kon reng..” umpat nya, Gareng menimpali enteng saja “Andewek santeeei gong, koyok nang panteeeei hahaha.

Tiba-tiba Semar mengalihkan pandang ke Petruk, “Truk, tumben kowe meneng wae? Biasane cengengesan, ono opo le?” Petruk yang sedang hanyut dalam lamunan tergagap, “Mboten mbah, radi ngelu sekedik niki, wau ndalu mboten tilem mbah, ndeleng bal..” tukasnya. Siapa tak kenal Semar, dijawab begitupun Semar tau onok sing gak beres dengan muridnya yang paling sabar itu. Terkadang Semar prihatin dengan laku urip si petruk, meskipun tampang pas-pasan tapi pikirannya tetap kece, plong, he always think before take an action, tapi biasanya masalah yang dipendam segunung, edan! koyo gak onok beban blas.

-

Ono opo to  le, ra usah mbujuk to, kowe wis suwe to melu aku, dadi aku apal nek ngene iki mesti awakmu kenopo-nopo..” bujuk Semar. “Ngeten lhe mbah, kulo niku lak menjalani hidup niku kanthi bersyukur, ikhlas tanpa pamrih denging liyan nanging dalan kulo urip niku wau mboten pas kaliyan pandangan-pandangan masyarakat.. nggih pokoke niku mesti enten sing mboten remen kalih kulo, padhal kulo pun mboten golek-golek jalaran niku.”, curhat petruk.

Ealah lhe, ngono thok.. wis sing jenenge koyo ngono kuwi wis lumrah. Tak kandani, saiki iku jaman edan; sing becik ketok edan, sing ala dianggep waras. Tapi nek raimu kuwi, masio ala tetep ketok ala truk..”jawab Semar. “Laaah halah mbah yo kulo nggih ngertos, nanging kados pundi niku? Malah diguyoni..“ sahut petruk.

Jaman saiki, kowe wis ora usah nggatekne omongan liyan sing ora ono dasare, mlakuo ajeg karo sing menurutmu bener. Aku percoyo karo awakmu, masio kowe ala tapi atimu ganteng. Aku ngerti awakmu pengin berhenti dari kelakuan masa lalumu, sek eling ora kowe mbang? Bambang Panyukilan. Nah, saiki kowe pasti paham alasan kenapa orang banyak yang tidak suka dengan arah uripmu sing mulai becik iki, lha saiki jaman serik-serikan wis biasa tho le. Kabeh iku wis diatur Gusti Alloh, kowe arep jungkir walik ngalor ngidul-ngetan ngulon ora bakal ketemon karo sing thok goleki nek pancen barang sing thok goleki mau ora becik marang awakmu, wis ngerti? Urip iku urup, ojo serik lamun ketaman lan ojo susah lamun kelangan, truk.” pancing Semar.



Eladalah mbah, njenengan itu kok separo-separo ngasi wejangan, akhirnya juga dikembalikan ke Atas, introspeksi meneh.” Petruk tak puas. “Ikhlasmu kuwi kurang le, ojo kegeden ndas sik. Elingo karo Bisma sing ikhlas dipateni Srikandi..”, ketus Semar.

"Skak! Mat!" kekeh gareng. “Jancoooookkkk asuuuuuuu awakmu reng..!!” Bagong lepas kontrol sambil menendang papan catur.


No comments:

Post a Comment